In gesprek met... Nieke Halma, aios donorgeneeskunde

‘Ik zie het als een kans om écht maatschappelijk nut te leveren’

Als donorarts in opleiding werkt Nieke Halma op het snijvlak van geneeskunde en ethiek. Ze maakt dagelijks afwegingen die directe impact hebben op het leven van donoren en ontvangers. Wat haar aanspreekt in dit vak? De inhoudelijke diepgang, de constante dynamiek van het werkveld en de maatschappelijke relevantie. ‘Als arts wil ik niet alleen ziekte bestrijden, maar ook bijdragen aan een groter geheel.’

Waarom wil je donorarts worden?

‘Ik vind het vakgebied ontzettend interessant en betekenisvol. Ik ben me er altijd van bewust dat mijn beslissingen een enorme impact hebben. Op de donoren die ik zie, op de patiënten die de transfusie of transplantatie krijgen en op de maatschappij. Ik kan mij ei kwijt in de donorgeneeskunde, omdat het gaat om zoveel verschillende aspecten van geneeskunde en ethiek.’

Welke eigenschappen passen bij een donorarts?

‘Als donorarts moet je analytisch sterk en beslissingen durven nemen. Je krijgt te maken met lastige keuzes en ethische dilemma’s, bijvoorbeeld bij de toewijzing van organen. Er is bij gedoneerd lichaamsmateriaal altijd sprake van een bepaalde schaarste. Daarnaast moet je in staat zijn om snel beslissingen te nemen, ook al is er vaak veel onzekerheid. Je moet stevig in je schoenen staan, maar ook empathisch zijn richting de donoren die je begeleidt.’

Wanneer heb je het verschil voor iemand gemaakt?

‘Elke dag maken we als donorartsen verschil, al is het niet altijd zichtbaar voor iedereen. Of het nu gaat om iemand die een bloedtransfusie krijgt, een stamceltransplantatie ondergaat of iemand die weer kan zien dankzij een hoornvliestransplantatie, elke beslissing telt.’

Wat vind je leuk en inspirerend aan het zijn van donorarts?

‘Het mooie aan dit werk is dat je continu wordt geconfronteerd met ethische vraagstukken en wet- en regelgeving. Ook de internationale samenwerking vind ik interessant. Verder spelen infectieziekten een belangrijke rol in ons werk. Transfusies en transplantaties moeten natuurlijk veilig zijn. Dat betekent dat we voortdurend alert zijn op nieuwe ontwikkelingen, uitbraken en risico’s. Het is een dynamisch vakgebied dat constant verandert en zich aanpast aan nieuwe inzichten. En dat maakt het voor mij bijzonder boeiend.’

Wat heeft jou doen besluiten te kiezen voor een beroep buiten het ziekenhuis?

‘Toen ik nog in het ziekenhuis werkte, begon ik te twijfelen of dat wel de plek voor mij was. Ik kreeg steeds meer behoefte aan iets anders. Tijdens meeloopdagen in de donorgeneeskunde merkte ik hoe breed en maatschappelijk relevant dit werk is. Het gaf me nieuwe energie én het gevoel echt iets bij te dragen. Als arts wil ik niet alleen ziekte bestrijden, maar ook bijdragen aan een groter geheel. In dit vak vind ik die balans.'

Wat wil je geneeskundestudenten meegeven bij het maken van hun loopbaankeuze?

‘Kijk rustig rond en maak je niet te druk over wat je "je hele leven" moet doen. De geneeskunde biedt zóveel mogelijkheden. Kies iets dat je op dat moment aanspreekt en weet dat je altijd kunt bijsturen. Neem de tijd om te ontdekken wat echt bij je past.’